29 Ekim 2011 Cumartesi

.........


Ben en çok senin gülüşünü özledim.
Ekmeği aramaz oldum gülüşün kadar.

Sen güldüğün zaman gül reçeli damlar dudaklarından.

Ben en çok adımı senden duymayı özledim.
Öyle bir şeydin işte sen, akıllara zarar gönlüme yar’ardın…

[ Şiir: Atakan Gülgar ]

....

ESKİDEN

Çember çevrilir, Su musluktan içilir, Ağaçlara tırmanılırdı.
Bebekler bezden, Silahlar tahtadan, Resimler kömür karasından yapılırdı.
Kızlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin İsimleri konulur, Saatli maarif okunurdu.
Komşuda pişen Bize... Bizde pişen komşuya düşerdi.
Geceler ayaz, Sokaklar karanlık, Yıldızlar parlak olurdu.
Turşu, salça, mantı Evde yapılır, Karpuz kuyuda soğutulurdu.
Erik ağacının çiçeği, Pencere camımıza yaslanır, Güz yaprakları bahçemize düşerdi.
Kardan adam yapılır, Evlerde soba yakılır, Kış gecelerinde masal anlatılırdı.
Merdiven çıkılır, Aidat ödenmez, Yönetici seçilmezdi.
Evler badanalı, Sokaklar lambasız, Mahalleler bekçili olurdu.
Ajans radyodan dinlenir, Çizgi roman okunur, Defterlere kenar süsü yapılırdı.
Hayat,
Arkası yarın gibiydi,
Kesintisizdi.
Her gün yaşanacak bir şey vardı.
Herkes kendi düşünü kurar, Kendi hayatını oynardı

ŞİMDİ

Herkes
Yoğun,
Yorgun
Ve
Tek başına.

27 Ekim 2011 Perşembe

Nejat İşler - Ah

ah egleniyor kendi başına
ah nesesi yeter
ah umrumda mı sandın  bu dünya
ah nesesi yeter...............

12 Ekim 2011 Çarşamba

6 Ekim 2011 Perşembe

Her şey seninle mi güzeldi be..? Gözü olanın gözünü bile özledim.. Kimsenin nazarı bile değmiyor.. Sen yoksun ya,sen sevmiyorsun ya.. Sanki annem bile sevmiyor.